20
Ruh göçüyor, bir konaktan diğerine. Sık sık şu anda kalbime çöken, beni ezen ayaklar kimin diye soruyorum. Başka birisinin olduğunu düşünüyorum. İnsan kendi kalbini bu derece ezemez çünkü. Ruh göçünün konağıyım ben. Davetsiz misafirler hiç hesapta yokken gelip duruyor. Bir çaresi yok bunun. Kurtulmanın çaresi yok.
Erkan K.