Kapının çalındığını duyuyorum… üstelik kırarcasına vuruyorlar, çıkan gürültüden kaçmak istiyorum. Korkuyla karıma ve küçük kızıma bakıyorum. Karım ceptelefonuyla meşgul, kızım ise Legoları takıp çıkarıyor. Bir an sesi unutuyorum. İki dişli en küçük boy legoya dalıyor gözlerim. Kızım ona elini hiç sürmüyor, üstelik göz önünde, elinin rahatça uzanabileceği bir yerde duruyor. Kalbimin ağrıdığını hissediyorum. Birden yerimden kalkıp küçük lego parçasını elime alıp kapıya doğru koşuyorum. Gürültü halen devam ediyor. Açmak için kapı kolunu tutuyorum, o anda ses diniyor. Kapıyı açtığımda karşımda küçük kızımı görüyorum. Öylece durmuş bana bakıyor. Elimdeki lego parçasını uzatıyorum ona. Sessizce alıyor. Sırtını dönüp gidiyor.
Odaya dönüyorum. Karım elinde ceptelefonu… kızım Legolarla oynamaya devam ediyor. Gürültü dinmiş. Kalbim…
Erkan K.